Szczególne miejsce w rodzinnym albumie pana Ryszarda Pedy zajmowała zawsze dawna fotografia przedstawiająca ojca Konstantego Pedę, kolejarza, wraz z męską częścią załogi, na tle budynku dworca kolejowego. Pracownicy są uzbrojeni, nie wiadomo, kto i na jaką okoliczność wykonał zdjęcie, a przede wszystkim, kiedy dokładnie to było. Rekonstrukcję fotografii zobaczyć można w korytarzu Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Kole, gdzie, miejmy nadzieję, zapoczątkuje ważne dla tego miejsca dzieło pamięci.
- Nasza książnica od niedawna mieści się w tym budynku, i jeszcze nic nie wiemy o ludziach, którzy tu dawniej pracowali, żyli – powiedziała dyrektor książnicy Aleksandra Kowalska. – Dlatego jesteśmy bardzo wdzięczni, że pan Ryszard przekazał nam kopię zdjęcia rodzinnego, być może obraz ten będzie początkiem galerii poświęconej kolskiemu kolejnictwu. Jeśli ktoś dysponuje podobnymi pamiątkami, chętnie je przyjmiemy.
Fotografia była przez lata przechowywana z rodzinie państwa Pedów. Widnieje na niej uzbrojona załoga dworca kolejowego. W czasie okupacji niebezpiecznie było przechowywać twarze z karabinami, więc podpis pod zdjęciem został odcięty. Dlatego nie wiadomo dziś, przy okazji jakiej uroczystości je wykonano, można domniemywać, że otrzymali je wszyscy kolejarze, a zlecającym jego wykonanie mógł być zawiadowca stacji. Przypuszczać też można, ze względu na uzbrojenie, że było to w 1939 r. Ojciec ofiarodawcy Konstanty stoi w górnym szeregu mężczyzn. Pracował wówczas w ekspedycji towarowej, transport przed wojną szedł wyłącznie koleją. Został tu przeniesiony z etatu na dworcu Łódź Kaliska. Zamieszkał początkowo w wieży ciśnień, tam w 1933 r. urodził się jego syn. W czasie działań wojennych pobierał bilety uprawniające do wejścia na peron, czyli peronówki. Następnie został skierowany do firmy budowlanej, gdzie prowadził wypłaty dla polskich robotników. Wraz z nimi z czasem został wywieziony do Niemiec. Po wojnie powrócił do pracy na kolei. Ta historia jest bogata i wzruszająca, jednak jej szczegóły pozostają tylko w pamięci rodziny. Pan Ryszard spisał je dla swojej wnuczki pasjonującej się dziejami Koła i przesłał na konkurs, ogłoszony przed kilkoma laty przez Miejski Dom Kultury, poświęcony wspomnieniom z 1939 r. Praca zajęła III miejsce, nigdy nie została opublikowana, więc i my nie będziemy ujawniać bolesnych przeżyć z tamtych czasów. - Oddałem kopię zdjęcia książnicy w nadziei, że żyją wnuki, prawnuki tych kolejarzy, może będzie to cenna pamiątka nie tylko dla mnie… - wyznał ofiarodawca.
Jeśli ktoś dysponuje dokumentami lub fotografiami związanymi z przedwojennym kolejnictwem, dyrektor biblioteki mieszczącej się dziś w budynku dworca, przyjmie je z przyjemnością i wykorzysta ku pamięci dawnych kolan.
.jpg)
.jpg)
